บทที่ 120

ชั่วขณะหนึ่ง ทั้งห้องก็ตกอยู่ในความเงียบ

สายตาทุกคู่หันไปมองเพื่อนๆ ของมีอา

ไม่มีใครที่นี่ใสซื่อพอจะดูไม่ออก เห็นได้ชัดจากสีหน้าของพวกเขาว่านี่คือการจัดฉากที่วางแผนมาอย่างดี

กลุ่มคนทำงานรู้สึกเห็นใจขึ้นมาจับใจ

พวกเขารู้ดีถึงความเปราะบางของคนทำงาน การถูกใส่ร้ายป้ายสีด้วยความอาฆาตแค้นโดยไม่มีเหตุผ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ